హృదయాన్ని బరువెక్కించిన వేళ
మాటలెరిగిన మనసు
మౌనం దాల్చిన వేళ
సంధ్య వెలుగులు
తన జ్ఞాపకాలను ప్రోదిచేస్తున్న వేళ
కనుల ముందున్న రూపం
రెప్పవెనుక స్వప్నంలా మారుతున్న వేళ
వెన్నెల జలపాతంలా
తొలి పొద్దుపొడుపులా
వలపుల హరివిల్లులా
నన్నావహించావు ఆత్మలా
నీ నవ్వుల్లో నే జీవిస్తున్నా
నీ మాట్లల్లో నన్నే చూస్తున్నా
కంటిపాపలో వెలుగై నిలుచున్నా..
నీ శ్వాసనే నా ఊపిరిగా మార్చుకున్నా
ఎంత దూరాన నీవున్నా
నీతోనే నేవున్నా
- రాజాబాబు కంచర్ల
30-04-2016
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి