తనను చూడనిదే ఉండలేదు మనసు.. క్షణమైనా
మది తన వైపే లాగుతోంది... పదేపదే
ఎద నిండా తన రూపమే పరచుకొనివుందని
హేమంత తుషారంలా చల్లగా చెప్పరాదా
ప్రియురాలి ముంగురులను మెల్లగా తాకి
తన తలపుల పానుపుపై
వాసంత సమీరంలా శయనిస్తానని
తన మమతల కోవెలలో
నను పదిలముగా దాచుకొమ్మని
ఈ చిన్ని గుండెలో శ్రావణమేఘమై
ప్రేమ తుషారాలు చిలికించమని
శరచ్ఛంద్రికలా నచ్చజెప్పిరావా
క్షణాలు యుగాలుగా మారుతున్న వేళ
నిరీక్షిస్తున్నా... అనురాగమై చుట్టేయాలని
- రాజాబాబు కంచర్ల
16-05-2016
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి